Lokmahane — Restaurant in Karatay

Lokmahane is a hidden gem nestled in a picturesque area of Konya, in close proximity to the revered tomb of Mevlana. The moment we stepped through the doors, we were greeted with warm hospitality and a welcoming smile from the owner. Despite the language barrier, the owner went out of their way to make sure we felt comfortable, answering any questions we had and graciously making recommendations for dishes to try.

The interior of Lokmahane is beautifully designed, with jars of pickles and art adorning the walls, creating a cozy and inviting ambiance. The standout dish for us was the lamb Tirit with yoghurt. The flavors were rich and succulent, with the yoghurt adding a tangy contrast that elevated the dish to new heights.

We were referred to Lokmahane by the Araf hotel where we were staying and we couldn't be more grateful for the recommendation. The restaurant exceeded our expectations in every way. Not only the food was delicious but also the care for Konya’s traditional food and culture are reflected in every aspect of the restaurant, making it a perfect place to have a memorable dining experience. We highly recommend Lokmahane to anyone visiting Konya, as it truly is a culinary destination not...

Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya! 6 Mayıs'ta evlilik yıldönümünü Konya'da geçirmek istedik. Ankara'dan yola çıkmadan Lokmahane'yi arayarak 12 gibi geleceğimizi ve o saatte kahvaltı olup olmadığını sorduk. Herhangi bir sorun yok buyurun gelin dediler. Geldiğimizde kapıda karşılayan kişi kahvaltımız bitti dedi, ama Ankara'dan aramıştık deyince, tamam gelin, diyerek içeri buyur etti. İçeride bir garson karşıladı bizi ama bunlar da nereden çıktı der gibi hemen yüzünü eşkitti. Sonra bomboş lokantada etrafa bir süre baktıktan sonra bize, kıyıda köşede kalmış, depoya ve tuvaletlere yakın olduğunu tahmin ettiğimiz dandik bir masa gösterdi. Orada kahvaltı yapmayı bırak, 2 dakika nefes bile alamazdınız. Yan tarafa bakınca gözümüze kahvaltı yapılan geniş bir salon çarptı. Biz de, burada değil de orada oturabilir miyiz, diye sorduk. Hayır oradaki masaların tamamı rezerve dedi. Tahminen 20-30 masalık bir yerdi. Bir gurup Çinli ya da Japon turist lokantanın en güzel yerinde bir yandan yemek yerken, bir yandan gülüp eğleniyordu. Kalan boş masalar da güya rezerve edilmişti. Biz o ayrıcalıklı gruplara uzaktan bakıp sadece yutkunuyorduk. Yani kendi yurdumuzda, ta Ankara'dan gelip, Mevlana'nın mübarek şehri Konya'da, bir lokantanın en güzel yerinde, bahçe manzaralı bir masada eşimle evlilik yıldönümümüzde güzel bir kahvaltı yapamıyorduk. Niye, çünkü turist değildik. İşte o yüzden başlığa yazdım Necip Fazıl'ın o dizelerini; Vicdan azabına eş, kayna kayna sakarya, öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya! Biz ısrarla canımızın istediği bir yerde, gönlümüze göre bir masa aradıkça garson oralar hepsi rezerve diye bizi salak yerine koymaya devam edince, daha fazla dayanamadık ve biraz sert tepki gösterip, burada bu şekilde kahvaltı yapamayacağımızı ve bu davranışlarının çok yanlış olduğunu söyleyip, şikayet edeceğimizi belirttik. Müşteri memnuniyetinden zerre kadar haberi olmayan garson, üstelik ellerini cebine koyarak, istediğiniz yere gidin, diyerek arkasını dönüp gitti. O an anladık ki bunların sadece müşteri memnuniyeti değil, Mevlana'nın derin hoşgörüsünden ve insan sevgisinden de, kim olursan ol yine de gel felsefesinden de habersizdiler. Üstelik, ilgili ve yetkili kurumların milyonlarca lira harcayarak Konya turizmini canlandırmak için Ankara'nın her tarafına asdıkları reklam afişlerinden de haberleri yok. O kadar para harcayarak reklam vermek yerine, bu tür işletmelere eğitim ve denetim daha fazla yapılsa keşke. O kadar yol geldikten sonra aç susuz geri dönecektik az daha. Neyse ki, başka harika bir yer bulduk da kaçan bütün neşemiz geri yerine geldi. Bir daha Lokmahane'nin kapısının önünden bile geçersek...

You know what they say about a place you visit and eat , that the atmosphere and service is worth at least 50% of the first impression. The food is indeed nice,but the staff is lacking friendliness and we did not feel welcome at all. Nevertheless the food is pricey for the average folk. Which gives the staff a bit of an elitist and discriminatory attitude towards some customers as they are used to serving those with larger pockets . Historically this restaurant was established by pious and humble people with utmost high etiquette. All that has been lost. The food became something purely material and not the source of healing ,as healing only comes from blessed hands who make and serve it with love...