Sri Adikesava Perumal Peyalwar Temple — Attraction in Zone 9 Teynampet

This Vishu and Puthandu, I was looking forward to something truly special—a quiet, spiritual morning at the Adikesava Perumal Peyalwar Temple in Mylapore. It was my first visit, and I went with two friends, carrying only devotion in our hearts and the simple intention to have darshan.

It was a hot day. After walking around the temple premises, we sat down for just a few minutes in a shaded area where several other women were also resting. We weren’t speaking loudly, using our phones, or doing anything that might disturb the peace of the place.

But suddenly, a man approached us. Without even attempting a civil conversation, he accused us of taking photographs—something we absolutely didn’t do. Still, he demanded to check our devices and raised his voice in a way that left us stunned.

What followed was even more disheartening. A security guard was called over, and instead of hearing us out, he too insisted that we leave. What he said next will stay with me for a long time: “You are Malayalis. You can go sit at the Ayyappan temple.”

That one line shattered us. How does one’s language or background determine where they can pray or find peace?

I’ve always believed that divinity doesn’t discriminate. That temples are places where anyone—no matter where they’re from—can feel welcome. But today, for the first time, I felt like an outsider in a space meant to be sacred and inclusive.

I live in Chennai, and I’ve always felt a sense of belonging here. But this experience made me question things I never thought I’d have to.

To those who oversee temple affairs: please look into this. No devotee should walk into a temple and leave with a...

Today, on what should have been a joyful and spiritual occasion—Vishu and Puthandu—I had an experience that left my heart deeply hurt and broken. Along with two of my friends, I visited the Adikesava Perumal Peyalwar Temple in Mylapore for the very first time. We went with full devotion and happiness, simply to have darshan and seek blessings.

Due to the scorching sun, we sat down for just a couple of minutes on the side of the temple premises, where many other women were also seated. Suddenly, a man approached us and rudely asked us to leave the temple. We were shocked, as we had done nothing wrong—no provocation at all. He accused us of taking photos on our phones, which we absolutely did not do. Our phones weren’t even in use. Still, he demanded we show our phones and began raising his voice aggressively.

He then called the security guard, who also insisted we leave the temple. What hurt the most was when the security said, “You are Malayalis, you can go to the Ayyappan temple and sit there.” It felt so discriminatory. For us, every god is the same—be it Perumal, Ayyappan, or any other deity. We don't differentiate.

We were not even allowed to peacefully pray. As someone who lives in Chennai, this was the first time I experienced such discrimination, and it has deeply affected me. Even now, I am struggling to come to terms with the way we were treated

If any of the temple authority seeing this message pls take...

அருள்மிகு ஆதிகேசவப்பெருமாள் திருக்கோயில், பேயாழ்வார் தேவஸ்தானம், மயிலாப்பூர்- 600 004. சென்னை

தல சிறப்பு: இது பேயாழ்வார் அவதார தலம்.

திருவிழா: பங்குனியில் பிரம்மோற்ஸவம், பங்குனி உத்திரத்தில் திருக்கல்யாணம், நவராத்திரி, தை அமாவாசையில் தெப்பத்திருவிழா.

பிரார்த்தனை: குடும்பத்தில் ஐஸ்வர்யம் உண்டாக, எதிரிகளின் தொந்தரவு குறைய இங்கு வேண்டிக்கொள்ளலாம்.

நேர்த்திக்கடன்: சுவாமி, தாயாருக்கு திருமஞ்சனம் செய்து, வஸ்திரம் அணிவித்து நேர்த்திக்கடன் நிறைவேற்றுகிறார்கள்.

தலபெருமை:

பேயாழ்வார் அவதார தலம்: முதலாழ்வார்கள் மூவரில் ஒருவரான, பேயாழ்வார் அவதரித்த தலம் இது. திருமாலின் ஆயுதங்களில் ஒன்றான நந்தகம் என்னும் வாள், மகாலட்சுமியிடம் தனக்கு உபதேசம் செய்யும்படி வேண்டியது. ஒப்புக்கொண்ட மகாலட்சுமி, அந்த வாளை பூலோகத்தில் பிறந்து மகாவிஷ்ணுவை வணங்கும்படியும், அதன்பின் தான் உபதேசம் செய்வதாகவும் கூறினாள். அதன்படி நந்தகம் (வாள்), இங்குள்ள மணி கைரவிணி தீர்த்தத்தில் மலர்ந்த அல்லி மலரில் அவதரித்தார். இவர் "மகதாஹ்வயர்' என்று பெயர் பெற்றார். இத்தலத்தில் பெருமாளுக்கு தினசரி பூமாலை அணிவித்து சேவை செய்த இவருக்கு, மகாலட்சுமி உபதேசம் செய்தாள். பெருமாள் மீது அதீதமாக பக்தி கொண்டதால் இவர், "பேயாழ்வார்' என்று பெயர் பெற்றார். "பேய்' என்றால் "பெரியவர்' என்றும் பொருள் உண்டு. ஆழ்வார்களில் இவர் பெரியவர் என்பதாலும் இப்பெயரில்அழைக்கப்பட்டதாகச் சொல்வர். திருமழிசையாழ்வார் இவரை, தனது குருவாக ஏற்றுக்கொண்டு உபதேசம் பெற்றார்.பெருமாள் சன்னதி முன்மண்டபத்தில் தெற்கு நோக்கி, அமர்ந்த கோலத்தில் பேயாழ்வார் தனிச்சன்னதியில் இருக்கிறார். இக்கோயிலிலிருந்து சற்று தூரத்தில், பேயாழ்வார் அவதரித்த கைரவிணி கிணறு தற்போதும் இருக்கிறது. ஐப்பசி மாத சதயம் நட்சத்திரத்தில், பேயாழ்வாருக்கு திருநட்சத்திர விழா நடக்கிறது. அன்று பார்த்தசாரதி கோயிலில் இருந்து சுவாமிக்கு அணிவித்த மாலை, துளசி, பரிவட்டம், சந்தனம் மற்றும் அவருக்குப் படைத்த நைவேத்யம் ஆகியவற்றை கொண்டு வந்து, பேயாழ்வாருக்கு படைக்கின்றனர். இவ்விழாவின் 3ம் நாளில் பேயாழ்வார், தன் பிறப்பிடத்திற்குச் சென்று, "திருக்கோவிலூர் உற்சவம்' காண்கிறார். திருக்கோவிலூரில் முதலாழ்வார்களான பொய்கையாழ்வார், பூதத்தாழ்வார், பேயாழ்வார் ஆகிய மூவரையும், ஒன்றாக சந்திக்க வைத்து காட்சி கொடுத்தார் பெருமாள். இதன் அடிப்படையில் இங்கு இந்த வைபவம் நடக்கிறது.

இவ்விழாவின்போது, மூன்று ஆழ்வார்களையும் அருகருகில் நெருக்கமாக வைத்து, கருட வாகனத்தில் சுவாமி காட்சி கொடுப்பார். 9ம் நாளில் பேயாழ்வார் தேரில் உலா செல்கிறார். தை மாதத்தில் தெப்பத்திருவிழாவின்போது, திருமழிசையாழ்வாருக்கு பேயாழ்வார் குருவாக இருந்து உபதேசம் செய்த வைபவம் மிக விசேஷமாக நடக்கும்.புரட்டாசி மாதத்தில் ஒருநாள் பேயாழ்வார், திருவல்லிக்கேணிக்கு எழுந்தருளுவார். அப்போது சுவாமியின் சடாரியால் ஆழ்வாருக்கு மரியாதை செய்து வரவேற்பு கொடுப்பர். அதன்பின், ஆழ்வார் மூலஸ்தானத்திற்குள் சென்று சுவாமியை தரிசித்து, மங்களாசாசனம் செய்வார். பின்பு பார்த்தசாரதியுடன் வீதியுலா சென்றுவிட்டு, கோயிலுக்குத் திரும்புவார்.

மணி பிரார்த்தனை: பிருகு மகரிஷி, மகாலட்சுமி தன் மகளாகப் பிறக்க வேண்டி கைரவிணி புஷ்கரிணி கரையில் தவமிருந்தார். அவருக்கு ஒரு பங்குனி உத்திர நாளில், குளத்தில் ஒரு மலரின் மத்தியில் தவழ்ந்தாள் லட்சுமி. அவளை வளர்த்த பிருகு, திருமணப் பருவத்தில் பெருமாளுக்கே மணம் முடித்துக் கொடுத்தார். பிருகு மகரிஷியின் மகளாகப் பிறந்ததால் இவளுக்கு, "பார்க்கவி' என்றும் பெயருண்டு.இவள் சுவாமிக்கு வலப்புறத்தில் தனிச்சன்னதியில் இருக்கிறாள். வெள்ளிக்கிழமை தோறும் காலையில் விசேஷ ஹோமம், மாலை 6.30 மணிக்கு மணிக்கு, "ஸ்ரீசூக்த வேத மந்திரம்' சொல்லி, "வில்வ இலை'யால் அர்ச்சனை செய்யப்படுகிறது. இந்த நேரத்தில் தாயாரை வழிபடுவது விசேஷமான பலனைத் தரும். திருமண தோஷம் நீங்க, கல்வி சிறக்க, உடல் ஆரோக்கியமாக இருக்க வேண்டிக்கொள்ளும் பக்தர்கள், இவளுக்கு வில்வ அர்ச்சனை செய்து, 2 மணிகளை அவளது பாதத்தில் வைத்து பூஜித்து பின்பு, சன்னதி கதவில் கட்டி வழிபடுகின்றனர். இந்த மணிகள் எப்போதும் ஒலித்து,பக்தர்களின் கோரிக்கைகளுக்காக தாயாரிடம் பிரார்த்தனை செய்வதாக நம்பிக்கை. வேண்டுதல் நிறைவேறிய பின்பு, மீண்டும் 2 மணிகளைக் கட்டிவிட்டு நேர்த்திக்கடன் நிறைவேற்றுகின்றனர்.

முப்பத்து மூவர் உலா: மூலஸ்தானத்தில் ஆதிகேசவப்பெருமாள், நின்ற கோலத்தில் காட்சி தருகிறார். உடன் ஸ்ரீதேவி, பூதேவி இல்லை. திருவல்லிக்கேணி பார்த்தசாரதியை மங்களாசாசனம் செய்த திருமங்கையாழ்வார், இத்தலத்தையும் சேர்த்து,...