Chiesa di San Michele — Attraction in Cagliari

De San Michele werd gebouwd aan het einde van de 17de eeuw, als hoofdkerk van de Jezuïetenorde. Door de architectuur, de decoraties, de beelden en de schilderijen is de kerk een van de belangrijkste voorbeelden van de barokkunst in de stad - dat lezen we in onze gids. We zijn heel benieuwd, want eigenlijk verwachten we dat niet van een kerk die 'zomaar' in een straat 'ertussen gepropt' lijkt te zijn. We lopen vanaf de straat de brede trap op, en lopen langs een prachtige marmeren baldakijn, het lijkt op een soort preek- op spreekgestoelte, naar een kleine deur in een enorm grote deur, die ook weer omsloten wordt door een grote marmeren omlijsting. We komen binnen in een relatief kleine kerkruimte, waarvan de grote achthoekige koepel sterk domineert, zowel in grootte, als in licht en in versiering. De vier grote kapellen lijken samen een kruis te vormen, met kleine kapellen ertussen, om de achthoekvorm compleet te maken. Ze zijn rijk aan decoraties, pleisterwerk (af en toe lijkt het wel kantwerk), polychroom marmer, fresco's en beelden. Dat was gebruikelijk in de barokperiode. We weten niet waar we het eerst naar toe moeten lopen, zo onder de indruk zijn we van dit geheel! Boven de kleine kapellen zie ik mooi bewerkte balkons, maar die zijn er ook uitkijkend op het hoogaltaar, en er is een breed balkon recht tegenover dat altaar, bij de uitgang van de kerk. Op het moment dat wij in de kerk zijn, zijn ook nog eens kleine kamermuziekensembles in de kerkruimte en de sacristie bezig om een concert voor die avond voor te bereiden, en de frêle blokfluitmuziek lijkt door te dringen tot in de kleinste hoekjes. We kopen direct kaartjes - deze muziek hoort helemaal bij deze mooie ruimte! Het grote altaar vult de gehele achterwand van de nis recht voor ons. Een fraaie marmeren preekstoel hang in het midden aan een pilaar. De rechthoekige sacristie werd aangebouwd aan het einde van de 18e eeuw, nu in rococostijl, dus nog rijker aan decors, fresco's, schilderijen in bonte vergulde lijsten, prachtig bewerkte vloeren en voordeuren. Meer dan een uur kijken we aandachtig rond. Dat wordt genieten vanavond in deze entourage met deze...

La chiesa di san michele è un gioiello barocco rococo del quartiere di stampace. Facilmente accessibile sia da via azuni che da via ospedale, la chiesa racchiude al suo interno il mondo gesuita coi suoi simbolismi e i suoi santi martiri. L ingresso principale da sulla via azuni, presenta la statua del santo che reca la spada e la bilancia, quest ultima pare originale. Attualmente la parte sinistra della struttura, un tempo il noviziato dei gesuiti, è sede dell ospedale militare della sardegna. All ingresso del loggiato troviamo l ambone detto di carlo v, un opera precedente alla chiesa stessa, che si trovava in un chiesa ormai distrutta, un tempo ubicata nel corso vittorio emanuele. All interno la chiesa è riccamente decorata. Presenta otto cappelle che si aprono circolarmente al corpo centrale, ognuna dedicata a un gesuita santificato. Ovunque campeggiano inoltre i simboli del committente e del vescovo del tempo. La sagrestia e l antisagrestia conservano dei tesori: statue del lonis, quadri raffiguranti misteri gaudiosi e dolorosi, tele...

Gioiello barocco e rococò di rara bellezza. La sacrestia é unica nel suo genere. Numerose statue lignee di scuola napoletana e della bottega del Lonis. La facciata presenta una struttura a retablo, in tufo argilloso, ed è composta da tre ordini che nel loro insieme ripropongono uno schema tipico degli altari lignei seicenteschi. Il primo ordine è composto da tre archi usati come sostegno o passaggio, che immettono in un portico voltato a crociera, dal quale si accedeva al noviziato e alla chiesa, il cui portale con architrave è sormontato da volute a doppia inflessione con lo stemma della Compagnia di Gesù. il terzo ordine, sormontato da un timpano triangolare, presenta una nicchia contenente la statua marmorea settecentesca di San Michele Arcangelo. Essa fu collocata dalle stesse maestranze che realizzarono...