Kamo — Restaurant in Ixelles - Elsene

This is probably my 12th (?) Japanese Michelin restaurant experience. We were here for lunch rather than dinner - so I assume the disappointment in the food quality may be due to the master chef is not the one on shift during the day. We had the Kamo sushi lunch menu (2 starters, sashimi, then sushi course comprised of a maki roll and 7 pieces of nigiri)

To put simply - this is sushi you would find at a mall or a train station.

Kamo fell very short of my expectations of a Michelin starred restaurant for several reasons:

The maki rolls were cut so unevenly that some pieces were twice the size of others. Did fifth grader cut it?

The quality of rice. The most egregious violation in my opinion. The rice was cold and hard and not properly seasoned. The rice is 50% of what makes a nirigi piece amazing and in this case it felt like you were eating left over rice from the fridge

The rice should be at the minimum room temperature, with proper vinegar and salt seasoning (or other seasoning as the chef designs). The rice itself should be Japanese sushi grade rice and the right al dente texture.

The fish itself was lackluster. Typically, in a Michelin level place - you’d find different styles of marination or fermentation of fish that brings out the beautiful flavor. This has none of that. Just a piece of unseasoned raw fish on top of rice.

To my the biggest indication that the lunch counter is amateur hour is that you needed to dip the nirigi in soy sauce. A masterfully done piece of nirigi would already have a light brush/glaze of flavor so that each bite is exactly as the chef intended.

I normally am never this harsh on restaurants but if you are awarded a Michelin star there is a baseline expectation of quality consistent with a Michelin level master sushi chef. And for lunch - Kamo’s quality was less than a casual sushi place that you’d have in New York City’s East village.

I hope the dinner service is very different because based on today I have no idea how they...

Kamo is het enige Japans restaurant in ons land met een Michelinster. Omdat het afgelopen najaar van het kerkhof van Elsene naar de Waterloosesteenweg in de Ma Campagnebuurt verhuisde, hebben we een legitiem argument om er de benen onder tafel te steken. Onze vriendin Saskia is forty and fabulous geworden, dus nodigen we haar samen met haar hubby David uit. Reserveren doe je best de eerste maandagvoormiddag van de maand vermits dan in no time alle beschikbare plaatsen de deur uitgaan. De met bruine tegels bezette gevel heeft een lorelei-effect door de discrete indirecte verlichting. Het interieur is volledig in blank hout en geeft van bij het binnenkomen een zen gevoel. Het feit dat er uit de volle eetzaal een rustgevend geroezemoes opstijgt en geen muziek helpt natuurlijk ook. Achter de toog van de open keuken werkt Tomayasu Kamo met zijn souschef in alle rust terwijl hij de gasten observeert. Trouwens, kamo betekent in het Japans eend. Vandaar dat het logo een badeend is. We klinken op Saskia haar verjaardag met umé syu (€ 6), pruimenlikeur met ijsstukjes in de vorm van ruwe diamantjes. Hierbij krijgen Madame, Junior en ik een kalfstataki (bijna rauw, licht geroosterd) met courgette in een vinaigrette van yuzu. Saskia en David zijn lacto-ovo vegetariërs (ze eten geen vlees en vis, maar wel melkproducten en eieren) en krijgen daarom tataki van groene asperges. We kiezen voor het vijf gangen menu (€ 85) en het is geen enkel probleem om daar een vegetarische variant van te krijgen. Als voorgerecht wordt er een assortiment van vijf fijne, delicate gerechtjes in kommetjes geserveerd: witte asperges in een Japanse bouillon, gefrituurde aubergines met rode miso (pasta van gefermenteerde, gestoomde sojabonen), gefrituurde roodbaars in zoetzure saus, Sint-Jakobsnoten met wakame (zeewier) in rabarbervinaigrette en langwerpige stukjes eendenborst met sesam. De gefrituurde aubergines met rode miso springen eruit omdat de rode miso een echte smaakbom is. De vegetariërs krijgen een kom met Japanse bouillon met daarin gefrituurde aubergines geserveerd. De wijn komt uit de uitgebreide natuurlijke wijnen afdeling van de wijnkaart. Het is een indrukwekkende chablis premier cru Butteaux 2012 van Thomas Pico (Domaine Pattes Loup: €60 of een fantastische 2,1 maal de inkoopprijs). Hierna volgt als tweede voorgerecht sashimi van dorade met een saus van zure soja met ponzu dan wel vegetarische uramaki (Californian rolls waarbij de rijst aan de buitenkant van de nori zit). De dorade is kraakvers maar de uramaki stelen de show, ze zijn spectaculair. Het eerste hoofdgerecht is een mooi stuk gegrilde omble chevalier (beekridder, een zalmachtige riviervis) op een kroket van taro (oudste gecultiveerde knolgewas). De spotlight staat ook hier op het vegetarisch gerecht gericht: een balkvormige, gebakken, licht gekarameliseerde tofu op een bedje van gerst. Dit is visueel en smaakgewijs een topgerecht. Alleen al de baktechniek om ervoor te zorgen dat de tofu niet uiteenvalt. Ik heb ooit in een documentaire gezien hoe Pascal Barbot van het Parijse driesterrenrestaurant l'Astrance zichzelf dit aanleert: aartsmoeilijk. Hierbij is de naam gevallen, want ook bij de aanschouwen van de compositie van een perfect op lage temperatuur gegaard duifje welt bij mij de associatie met de Parijse chef op. Het duifje wordt versneden op een vierkante plaat geserveerd met als extraatje het hart en de maag. Hierbij komt een bordje met drie interessante smaakmakers die naar believen kunnen worden toegevoegd: gepigmenteerde yuzupasta, zout met cacao en zout met sansho peper. Simpelweg mindblowing. Blijkt dat er voor de vegetariërs geen tegenhanger is voorzien en na aandringen komt er alsnog een kunstige compositie met koude noedels op tafel. De Bourgogne pinot noir 2012 van Philippe Pacalet (€55 of 2,3 maal de inkoopprijs en dus andermaal een koopje) is een wijn die opnieuw aantoont dat de wijntoekomst bij natuurlijke wijnen ligt. De rekening van € 657 (€131,40 pp) is niet mis, maar het was er de gelegenheid voor. Happy...

Last year today I was taken there by my partner as a BD gift. The whole experience was really great organized - planned and executed to perfection. We had a very pleasant (I believe) 5 course meal paired with some nice wine. The ambience was amazing, the service was impeccable, food was delicious and cooked and presented with care. I believe there's also a 7 course menu, which I'd definitely love to try someday. The only not that good thing we've experienced there was the food smell that was all over us after we left but that's something understandable, as there's an open kitchen and the chef is cooking in front of you, which is also so very nice and a reason to go there on its own. All in all, I highly recommend the place! Probably it would be better to book well in advance as it's not that big and they only have...