Πεδίον του Άρεως — Attraction in Athens

Έλειπα πολλά χρόνια από την Ελλάδα , είχα διαβάσει για την ιστορία του και κατά καιρούς είχα διαβάσει διάφορα άρθρα καθόλου κολακευτικά για το Πεδίον του Αρεως.Αποφάσισα όμως να το επισκεφτώ και αυτό που είδα μου άρεσε πολύ. Έκανα έναν υπέροχο περίπατο σε ένα πολύ όμορφο μέρος, γεμάτο με ανθρώπους όλων των ηλικιών και πολλών εθνικοτήτων. Το Άλσος του Πεδίου του Άρεως κρύβει κάτω από τα καταπράσινα δέντρα μια συλλογή γλυπτών έργων τέχνης από διαφορετικές χρονικές περιόδους. To Πάρκο σχεδιάστηκε το 1934 με αρχικό σκοπό να τιμηθούν οι ήρωες της Επανάστασης του 1821, δημιουργόντας έτσι την Λεωφόρο των Ηρώων, μια αλέα μνήμης για τους ήρωες του 1821, με μαρμάρινες προτομές των αγωνιστών και από τις δύο πλευρές του. Εγκαινιάστηκε την 25η Μαρτίου του 1937. Στην κεντρική είσοδο του Πεδίου του Άρεως συναντάς τον έφιππο ανδριάντα του βασιλιά Κωνσταντίνου Α΄ και γύρω του υπάρχει όμορφος κήπος με φυτά και λουλούδια. Στη νότια πλευρά, ακριβώς απέναντι από την οδό Ζαΐμη, υπάρχει το μαρμάρινο άγαλμα της Προμάχου Αθηνάς στην κορυφή μιας υψηλής επίσης μαρμάρινης στήλης. Στην βάση της υπάρχει ένα μαρμάρινο λιοντάρι. Είναι αφιερωμένο στους Βρετανούς, Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς συμμάχους που έχασαν τη ζωή τους στην Ελλάδα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αξίζει κανείς να επισκευτεί τον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, το αρχαιότερο κτίσμα του άλσους. Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό ναό που χρονολογείται από τον 16ο./17ο αιώνα και θα τον βρείτε πηγαίνοντας από την κεντρική είσοδο βορειοδυτικά (στο αριστερό σας χέρι). Ο ναός είναι σταυροειδής με κυλινδρική καμάρα αντί τρούλου. Έχει πολλές αγιογραφίες και είναι χτισμένος πάνω σε θεμέλια παλαιότερου ναού. Επίσης μπορείτε να δείτε τον κενοτάφιο του Αλεξάνδρου Υψηλάντη , στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας των Ταξιαρχών, το οποίο κατασκευάστηκε το 1869 και πινθανολογείται πως είναι έργο του γλύπτη Λεωνίδα Δρόση, το Ηρώο του Σουλιώτη οπλαρχηγού Νότη Μπότσαρη στην βορειοδυτική πλευρά του πάρκου και το μνημείο του Ιερού Λόχου, το οποίο δεν αφορά στον Ιερό Λόχο του Υψηλάντη και της Επανάστασης του 1821 αλλά πρόκειται για αφιέρωμα στους πεσόντες των ελληνικών ειδικών δυνάμεων του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου στη Μέση Ανατολή. Επίσης το Μνημείο των πεσόντων, στη μάχη του Δομοκού, το1897 και το μνημείο του Ιερού Λόχου του 1821. Εάν περιπλανηθείτε στο πάρκο θα δείτε επίσης το Σπήλαιο του Πανός (δεν με ενθουσίασε). Είναι μια εικαστική σύνθεση από πέτρα, του γλύπτη Βασσάλου. Λέγεται ότι κάποιες από τις πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν εκεί από την περίοδο του αναθέματος κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου. Υπάρχουν πολλοί περιπατητικοί άξονες, μικρές πλατείες, αρκετά παγκάκια και μικρά μονοπάτια ανάμεσα στα δένδρα.. Όλοι οι κεντρικοί περιπατητικοί άξονες του πάρκου καταλήγουν στην κεντρική πλατεία. Μου άρεσε πάρα πολύ η υδάτινη διαδρομή κάτω από τις πυκνές φυλλωσιές των δένδρων με τα πολλά παγκάκια και πλατώματα. Ευχάριστη εικόνα και οι χελωνίτσες που κολυμπούν, όπως και η όμορφη βλάστηση κατά μήκος της διαδρομής. Το κεντρικό συντριβάνι έχει περίφραξη και είναι σχεδόν κρυμμένο πίσω από τους θάμνους που αποτελουν μέρος της περίφρσξήςτου και μόνο οι πίδακες του νερού φαίνονται. Για να το δεις από κοντά πρέπει να περάσεις μέσα από τους θάμνους. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά πάντα τα συντριβάνια προσθέτουν κάτι στην ομορφιά του τοπίου. Σίγουρα έχει και άλλα σημεία που πρέπει να επισκευτεί κανείς. Το Πεδίον του Άρεως είναι το μεγαλύτερο δημόσιο άλσος της Αθήνας, γύρω από το οποίο υφίσταται και η ομώνυμη συνοικία της Αθήνας.Έχει έκταση που ξεπερνά τα 250 στρέμματα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς πνεύμονες πρασίνου για την πλέον πυκνοκατοικημένη περιοχή της πόλης. Σίγουρα πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα ακόμη έτσι ώστε αυτός ο υπέροχος χώρος να γίνει ακόμη πιο ελκυστικός για τους...

Πρόκειται για μια τεράστια έκταση που παραχωρήθηκε για τη χρήση της ως άλσος το 1927 και τις εργασίες σχεδιασμού και ανάπλασής του να ξεκινάνε το 1934. Στη δυτική πλευρά του άλσους υπάρχει η «Λεωφόρος των Ηρώων» στην οποία φιλοξενούνται 20 προτομές ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Συγκεκριμένα, την προτομή του Οδυσσέα Ανδρούτσου (1790-1825) έργο του γλύπτη Αθανασίου Απάρτη που τοποθετήθηκε στο χώρο το 1936, την προτομή της Δόμνας Βισβίζη (1783-1850) έργο του γλύπτη Απόστολου Φανακίδη που τοποθετήθηκε το 2005, την προτομή του Παλαιών Πατρών Γερμανού (1771-1826) έργο του Γεωργίου Συννέφα που τοποθετήθηκε το 1940, την προτομή του Αθανασίου Διάκου (1786-1821) έργο του Πέτρου Ρούμπου που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Κωνσταντίνου Κανάρη (1970-1877) έργο του Μιχαήλ Τόμπρου που τοποθετήθηκε το 1940, την προτομή του Γεωργίου Καραϊσκάκη (1780-1827) έργο του Φωκίωνα Ρωκ που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη (1770-1843) έργο του Ιωάννη Βούλγαρη που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Νικολάου Κριεζώτη (1785-1853) έργο του Στυλιανού Τριάντη που τοποθετήθηκε το 1984, την προτομή της Μαντώς Μαυρογέννους (1796-1840) έργο του Νικολάου Κουβαρά που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Πετρομπέη Μαυρομιχάλη (1765-1848) έργο του Αντωνίου Σώχου που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Ανδρέα Μιαούλη (1769-1835) έργο του Γεωργίου Ζογγόπουλου που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Μάρκου Μπότσαρη (1790-1823) έργο της Νίνας Εμπειρίκου που τοποθετήθηκε το 1935, την προτομή της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας (1771-1825) έργο του Λάζαρου Λαμέρα που τοποθετήθηκε το 1937, την προτομή του Εμμανουήλ Παπά (1773-1821) έργο του Στυλιανού Τριάντη που τοποθετήθηκε το 1978, την προτομή του Δημητρίου Παπανικολή (1790-1855) έργο του Νικολάου Γεωργαντή που τοποθετήθηκε το 1940, την προτομή του Γρηγορίου Παπαφλέσσα (1788-1825) έργο του Κωνσταντίνου Παπαχρηστόπουλου που τοποθετήθηκε το 1940, την προτομή του Δημητρίου Πλαπούτα (1786-1864) έργο του Νικολάου Δογούλη που τοποθετήθηκε το 1937, την προτομή του Νικήτα Σταματελόπουλου, γνωστού ως Νικηταρά (1781-1849) έργο του Γρηγορίου Ζευγώλη που τοποθετήθηκε το 1936, την προτομή του Κίτσου Τζαβέλλα (1801-1855) έργο του Τηλέμαχου Γύζη που τοποθετήθηκε το 1938, την προτομή του Δημητρίου Υψηλάντη (1794-1832) έργο του γλύπτη Ιωάννη Παππά που τοποθετήθηκε το 1934. Στη νότια πλευρά του άλσους, σε μια πανύψηλη μαρμάρινη στήλη, φιλοξενείται το άγαλμα της θεάς Αθηνάς, έργο του γλύπτη Βάσου Φαληρέα που τοποθετήθηκε στο χώρο το 1952 και είναι αφιερωμένο στους συμμάχους που θυσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Προς τιμή τους, υπάρχουν και οι αντίστοιχες σημαίες των χωρών τους δίπλα στο άγαλμα. Στη βόρεια πλευρά του άλσους, υπάρχει το Μνημείο του Ιερού Λόχου που είναι αφιερωμένο στους άνδρες των ειδικών δυνάμεων που θυσιάστηκαν...

Although i grew up in Athens, I had more than fifteen years to come in this park. And the reason? It was abandoned, dirty and full of dopers. It was one of the most seamy parks in town. But after my last visit i am very happy because nothing is the same. The park is clean with a lot of plants and trees, there are new pedestrian areas, police cycling or driving inside the park, a lot of people are running without fear and many are sitting on benches and enjoying the sun. Some disadvantages i noticed are: --a lot of dog poop around the park( doesn't somebody knows that in 2019 we pick them up in a plastic bag?) --many dogs free without leash and muzzle --there are lot of fountains without water --there isn't public wc( homeless people around the area relieve themselves in the park). --no parking available( it's better to use the public transport) It's great happiness to see this park alive again. Let's...