Adomo Mickevičiaus muziejus — Attraction in Vilnius

Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie mieści się w mieszkaniu przy zaułku Bernardyńskim (ul. Bernardinų g. 11) w Starym Mieście, gdzie od Wielkanocy do czerwca 1822 r. żył poeta.

Historia muzeum

Dokładna data założenia muzeum nie jest znana. Najwcześniejszy fakt jego istnienia pochodzi z 1899 roku. Jest to ilustracja z napisem “pokój w Wilnie” z “Grażyny” w albumie Władysława Bełzy wydanym we Lwowie. W tym mieszkaniu Mickiewicz pracował również nad I tomem “Ballad i romansów” oraz II i IV częścią “Dziadów”. Właściciel mieszkania, lekarz Jan Życki, u którego student Uniwersytetu Wileńskiego Mickiewicz wynajmował pokój na parterze, umieścił tablicę pamiątkową z napisem w języku polskim informującą o tym, że tu została napisana “Grażyna” (znaleziono go pod warstwą tapet).

Prywatne muzeum, które było czynne do drugiej wojny światowej, w wykupionym na własność mieszkaniu w 1911 r. urządził wydawca, redaktor “Kwartalnika Litewskiego”, historyk Jan Konrad Obst. Chciał on ocalić pamięć o wieszczu, dlatego w 18 metrowym pokoju zgromadził pamiątki, bibliotekę, portrety poety z różnych okresów jego życia, autografy oraz rzeczy opisane w “Panu Tadeuszu”. Jan Konrad Obst udostępnił zwiedzającym ekspozycję tak piękną, że po pokoju spacerowało się jak po prawdziwym salonie szlacheckim. Muzeum nie było na liście informatorów turystycznych tamtych czasów, może dlatego, że po wydarzeniach 1863 roku nie mogło działać legalnie.

W 1938 r. Jan Konrad Obst podarował mieszkanie i zbiory muzealne Uniwersytetowi Wileńskiemu. Podczas drugiej wojny światowej zostało ono częściowo rozgrabione. Mozeum zostało odnowione i ponownie otwarte w 3 pokojach w setną rocznicę urodzin Mickiewicza w 1955 r. dzięki staraniom prof. Uniwersytetu Wileńskiego Lewa Władymirowa, rektora Jonasa Buczasa (lit. Jonas Bučas) i prof. Czesława Kudaby (lit. Česlovas Kudaba). Odtąd należy ono do Biblioteki Uniwersytetu Wileńskiego. Liczba zwiedzajacych przekracza 20 tys. osób w ciągu roku.

Muzeum

Placówka pełni rolę edukacyjną, propaguje i zachęca do myślenia o literaturze. W czterech salach mieszczą się trzy stałe ekspozycje: – “Adam Mickiewicz i Litwa” – “Filomaci i Adam Mickiewicz” – “Kobiety w życiu Adama Mickiewicza”

W Sali Filomatów oraz w Gotyckiej Piwnicy Literackiej odbywają się spotkania poetyckie i spotkania z działaczami kultury. Miłośnicy słowa pisanego mogą obejrzeć około 200 eksponatów. Zgromadzono tu liczne przedmioty z czasów poety, między innymi meble z kowieńskiego i paryskiego mieszkań wieszcza, listy, dokumenty, pamiątki i rzeczy osobiste wieszcza. Muzeum przechowuje pierwsze edycje utworów wielkiego romantyka, rzadkie książki (np., “Sonety”, Moskwa 1826 r., “Konrad Wallenrod”, Petersburg 1828 r.), pierwsze przekłady utworów na inne języki (wśród nich – pierwszy przekład poezji Mickiewicza na język litewski autorstwa Ludwika Jucewicziusa (lit. Liudvikas Jucevičius), Wilno 1837 r.).

Tu jest gromadzony i badany materiał związany z życiem i działalnością wieszcza: – utwory, bibliografia, artykuły; – portrety, zdjęcia, medale; – fotoarchiwum imprez i gości.

Muzeum pełni rolę literackiego salonu Wilna promującego polską literaturę i kulturę. Tu działają: Klub Rozmów Związku Dziennikarzy oraz Klub Poetycki , który organizuje “Środy Literackie”, kontynuujące tradycję słynnych przedwojennych “Śród Literackich” w celi Konrada.

W dziedzińcu muzealnym Instytut Polski na Litwie wraz z Mieszkaniem Muzeum Mickiewicza w Wilnie organizuje koncerty poświęcone osobom szczególnie ważnym dla literatury polskiej. Tu śpiewał jeden z miłośników wieszcza, mecenat muzeum tenor polski Wiesław Ochman. Wśród licznych gości był też Prezydent Polski Aleksander...

Muzeum Mickiewicza mieści się w domu, gdzie poeta dwa stulecia temu jako student wynajmował pokój- przy wąskiej uliczce Bernardyńskiej (Bernardinu gatve) pod numerem 13. Tam Adam przygotowywał w 1822r. poemat „Grażyna” do druku. Blisko stąd do Wilejki i usytuowanego nad nią pomnika Wieszcza (Paminkas Adamui Mickiewiciui) a także późnogotyckiego ceglanego cacka- kościoła św. Anny (Vilniaus Sv. Onos baznycia). Muzeum to kilka niskich zatłoczonych pomieszczeń wypełnionych pamiątkami rozwieszonymi na ścianach i gablotami. Wszystko w starym stylu, żadnych multimediów ani innych fajerwerków. Dla jednych będzie to zatem drętwe i niezrozumiałe jak dzieła Adama, który wielkim poetą był, więc trzeba było udawać, że się je przeczytało. Innych urzeknie atmosfera, pozwalająca przenieść się wyobraźnią do niestniejącego już multikulti Wilna, ukochanego bajkowego miasta nie tylko dla Mickiewicza, ale też na przykład Miłosza, Piłsudskiego i tylu innych. Niestety, nie ma spotkamy już w 2021r. pana Rimantasa Šalny wieloletniego szefa muzeum, Wilniuka o profesorskim wyglądzie, wykładającego ze swadą o...

Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie jest prawdziwym skarbem dla miłośników literatury i historii. Miejsce przenosi odwiedzających w podróż przez życie i twórczość jednego z najwybitniejszych poetów narodowych Polski. Elegancko zaprezentowane eksponaty, w tym rękopisy, dokumenty, oraz osobiste przedmioty, ukazują głęboką więź Mickiewicza z Wilnem i jego rolę w kształtowaniu tożsamości narodowej. Wspaniała atmosfera i profesjonalna opieka nad zbiorem sprawiają, że każda wizyta w tym muzeum jest niezapomnianym doświadczeniem edukacyjnym i kulturalnym. Dla tych, którzy cenią sobie literaturę i historię, Muzeum Adama Mickiewicza jest obowiązkowym punktem na mapie podróży po...