Remains Of The Church Of St.Polyeuctus — Attraction in Fatih

If you don't know that there is an archeological park, you don't notice the remains of the famous church of Saint Polyeuctus. There is a very nice, real story, about the rivalry between the two famous women; one was the aristocrat who built the Polyeuctus church (from an old Roman family with a long line of aristocrats), and the other was Theodora, the Empress of Byzantium, the famous Justinian's wife (with no nobility). One built the imposing, church of St. Polyeuctus, of which only a few ruins remain today scattered in a park, and the other the beautiful and rich church of Holy Apostles (the seccond church), which was demolished by the Ottoman Turks, to make way for the Fatih Mosque. Two powerful and rich women, two imposing churches, both vanished forever. But their legends still survive in the collective memory, just like the patrons who built them. Both Theodora & Justinian I were buried in the church of Holy Apostles. Somewhere under the Fatih camii (the Mosque of Conqueror), lies the bodies of the famous couple, the rulers of the Byzantine Empire along with many other emperors. NOTE : No tomb of a Byzantine emperor or important Byzantine figure survived the time and conquest of the city. The same thing for the...

The Church of St. Polyeuctus (Greek: Ἅγιος Πολύευκτος, translit. Hagios Polyeuktos; Turkish: Ayios Polieuktos Kilisesi) was an ancient Byzantine church in Constantinople (now Istanbul, Turkey) built by the noblewoman Anicia Juliana and dedicated to Saint Polyeuctus. Intended as an assertion of Juliana's own imperial lineage, it was a lavishly decorated building, and the largest church of the city before the construction of the Hagia Sophia. It introduced the large-scale use of Sassanid Persian decorative elements, and may have inaugurated the new architectural type of domed basilica, perfected in the later Hagia Sophia. Little is known of the church's history after its construction. The building survived until the 11th century, after which it fell into decay, while several architectural elements were removed and reused in Constantinople and other cities. After being built over in the Ottoman period, the site of the church was rediscovered during excavations in the 1960s. The area, directly opposite the Istanbul Metropolitan Municipality City Hall, is now a preserved archaeological site open to visitors, although the sculptures have been removed to the Istanbul...

Fatih Heykelinin tam karşısında, ana cadde üzerindeki küçük bir parkta, bu kilisenin kalıntıları görülebilir.İmparator III. Valentinus’un yeğeni Anicia Juliana: 524-527 yılları arasında Forum Tauris’ten Havariyyun kilisesine giden ve Mese olarak isimlendirilen ana caddede: Konstantiniani veya Theodosianai diye adlandırılan bölge, aile mülkü yakınlarında, Aziz Polyeuktos’a adanan bir kilise yaptırdı. Kilise, Mese caddesinin kuzeyinde, yamaçta kuruldu.Tüm yapı: Vaftizhane, Martriyum ve dışarıdan 52 x 58 metre büyüklüğündeki ana mekandan oluşuyordu. Bu mekanın geniş merdivenlerle ulaşılan narteksi, atriumun seviyesinden 5 metre daha yüksekti. Ortadaki nefin kubbeyle örtülü olduğu sanılıyor. Bir kısım belgeye göre, kilisenin iç donanımının oldukça zengin olduğu düşünülüyor. Zemin ve duvarlardaki mermer kaplamalar, mozaik ve taş kakmalarının çok özel nitelikte ve sanat tarihi açısından önem taşımaktadır. Marmara adasından getirilerek işlenmiş mermerler ve kabartmalarla bezenmiş yapı taşları bulunur.Evet devam eden süreçteki gelişmeler şöyledir. Günümüze kadar ulaşan kubbeli mahzenler, 7’nci yüzyılda molozla doldurulur. İkonacılık döneminde, kilisenin figüratif kabartmalı ortadan kaldırılır. Kilise 10’ncu yüzyılın ikinci yarısına kadar kullanılır. 10’ncu yüzyıl sonu veya 11’nci yüzyıl başında, yapı harabe hale gelir. Buna sebep olarak: 1010 yılındaki depremden etkilendiği düşünülmektedir. 12’nci yüzyılın ortalarına doğru atrium yağmalanır. Kuzeydeki yapı sarnıca dönüşür ve atrium, mezar olarak kullanılır. Nispeten iyi korunarak gelen kilise, 1204 yılındaki Latin Haçlı istilasında tamamen yağmalanır.Pek çok parçası Venedik’e kaçırılır ve oradaki San Marco manastırında kullanılır. Diğer yapı parçaları, eski İstanbul’da diğer yapılarda yeniden kullanılır. Azizlerin kutsal kalıntıları ise, 14’ncü yüzyılda Rus hacıların yazdıklarına göre Havariun kilisesinin bir yan şapelinde bulunmaktadır. İstanbul’un fetih edilmesinden sonra, kilise kalıntılarının kuzeydoğusunda, 1474-1475 yılları arasında mimar Ayas mescidi yapılır. 1489 yılında kilise kalıntılarının üstüne Karagöz mescidi inşa edilir ve 1493-1494 yılları arasında, Sadrazam Çandarlı İbrahim Paşa hamamı eklenir. Her iki yapıda da özellikle hamamın temelinde, buradan alınan yapı...