Le Vismet — Restaurant in Brussels

Been wanting to try out this restaurant for some time. Finally had the opportunity to do so with some friends. First impressions is that it’s a high end restaurant. When entering the establishment, we saw mostly older people (50+) but as the evening carried on, there started to be a mix of “younger” diners. The restaurant is nicely decorated, nothing too chi-chi or ostentatious. The restaurant seems to be a busy place. It was a Friday evening, there was a large table of diners celebrating a birthday, and the rest of the tables were booked up. It was pretty busy. Services was ok, they were running around a lot. The way they served the sides to our table was a bit messed up. Someone got someone else’s side dish and vice versa. Apart from that, the food was very good. Our table was pretty happy with what was ordered. Poached cod, mousseline sauce, with season veg. Tuna tartare with fries. Pollack a l’Ostendaise (with small shrimps and moussels), with mousseline sauce and potatoes. 3 grilled solettes with tartar sauce, matchstick fries, with salad and endives. Last but not least, the dessert we all took was chocolate lava cake with a scoop of vanilla ice cream. Overall, it was a nice experience and would recommend it to friends...

Collega Sandrine Mossiat heeft vijf nummers geleden terecht de loftrompet over topchef Yves Mattagne gestoken. Hij moet op het vasteland als viskok waarschijnlijk enkel zijn meerdere erkennen in Olivier Roellinger van Les Maisons de Bricourt in het Bretoense Cancale. Spijtig genoeg is het financieel niet haalbaar om regelmatig de benen onder tafel te steken in de Sea Grill. Een degelijk alternatief is Le Vismet van Tom Decroos, die nog bij Mattagne in de keuken heeft gestaan. Het restaurant is gelegen tegenover de Zwarte Toren, aan het Sint-Katelijneplein. Op een zaterdagavond stap ik er met madame en junior om 20u30 binnen. Het zit bijna helemaal vol. De eetzaal heeft iets van een gezellige refter aan boord van een schip. Achteraan de zaal is er een open kombuis waar de chef, die trouwens hoe langer hoe meer een fysieke reïncarnatie van Pavarotti is, aan het roer van zijn brigade staat. De werkzaamheden zijn ook voor klanten die tegen de richting in zitten te volgen dankzij de lange spiegels bovenaan de zijmuur. De voorgerechten zijn alle drie voltreffers. Bij het eten van de ‘Huisbereide gravlakszalm met zeven kruiden’ (€15) is het een sensatie om het aroma van de kruiden langs je neus te voelen ontsnappen. De ‘Huisgemaakte ravioli met krab en citroenboter’ (€14) van de suggestiekaart is zalig succulent. Met de ‘Escabèche van sardinefilets’ (€12) heb ik zelfs een Proustiaanse Madeleine-ervaring. Ik word terug naar de achterkeuken van mijn grootmoeder gecatapulteerd. Ik zie mezelf als kleine jongen daar zitten bij de glazen vierkante kommen met escabèche van voorn die ze maakte als grootvader er weer eens veel te veel had gevangen. Tot daarnet zou ik die achterkeuken in geen honderd jaar hebben kunnen beschrijven. De hoofdgerechten getuigen ook van vakmanschap. De ‘Gepocheerde rog, hazelnootboter met kappers en mousseline van aardappelen’ (€21) is geen rogvleugel in zijn geheel maar een deel ervan. Dit beest moet gigantisch groot en dus oud geweest zijn. Zo’n exemplaar krijgen alleen topchefs vast. Mijn ‘Haasje van vlaswijting gegratineerd met verse kruiden, jonge look, gekonfijte tomaten en girollen’ (€17) slingert mij van de achterkeuken van mijn grootmoeder naar een terras in de Provence. De aroma’s zitten harmonieus in elkaar geweven. Toch zou ik één negatieve overweging willen meegeven. De huiswijn Les Salices Chardonnay 2005 uit de pays d’Oc van JF Lurton (€21 incl. schroefdop) is 4,3 keer duurder dan de inkoopprijs! Junior wil nog een ‘Assortiment van huisbereide sorbets’ (€9). Ik kan niet meer, maar als ik mij bedenk en ook een portie wil bestellen doet de ober teken dat ik dat best niet doe. Ik denk dat hij wil zeggen dat het niet de moeite is, maar groot is mijn verbazing als hij drie soeplepels op tafel legt en iets later met een soepbord afkomt met op de bodem schijfjes hard fruit en daarop vier ‘als eieren zo grote’ sorbetbollen. Voor dit eetfestijn betalen we €45 per persoon. OK, I...

This is an outrage. Strongly NOT recommended!!! The food is mediocre at its best, and the waitress tried to trick us with the price, assuming that we do not understand french (big surprise we do!! although that we are far more confortable with english). Briefly speaking, they brought us a "bill" (shame !!! A piece of paper with a few words on it resuming at best what we have ordered and a few "plus" - overprieced free starters (from the house as they stated at the begining). Sensing that we cought them fouling arround they said that there was a mistake adding by mistake a desert that we haven't ordered - there were in fact the free starters, no sweeties on the bill. The difference was important 15 € from 110 to 95!! for 2 persons. Pricey shity food not paying taxes sons of b....(sorry). PS: the french menu (also hand written barely readable on an A4 paper) is different from the english one and they are trying to fool you with it calling it the ...