Klafthmonos Square — Attraction in Athens

Klafthmonos square is in the Historical Center of Athens, located on Stadiou street. It it's one of the most historic places in the city. In the center of the square once stood the Mint, which was designed by Christian Hansen in 1835, which later housed the Ministry of Finance until its demolition in 1940 The academic Demetrios Kambouroglou, first named the square “garden of Clafthmonos” ( means the garden of weeping ) in a vignette in the Estia newspaper in 1878. The name of the square is due to the fact that before 1909 civil servants were not permanent employees. Then those who were fired, usually after the change of governments, went in front of the Ministry of the Finance which was in the square, and with tears begged to be rehired. In that time, whenever a new government came to power it would fire the civil servants that where appointed by the previous government so as to hire its own voters. One of the neoclassical buildings in Klafthmonos Square known as the Old Palace, belonged to Stamatios Dekozis-Vouros, a wealthy banker from Chios island. This old mansion is a milestone in the history of the Greek state, as it served as the residence for the first royal couple, King Otto and Queen Amalia (1836-1843), when the capital was moved to Athens. Today the Museum of the City of Athens is in this place, dedicated to the development of the city of Athens in modern times. Τhe work on the construction of an underground parking area revealed parts of the Themistocleian wall under the square. This beautiful square,with such a long history,...

Η Πλατεία Κλαυθμώνος είναι κεντρική πλατεία της Αθήνας γύρω απ' την οποία αναπτύχθηκε η ομώνυμη συνοικία.

Το όνομα Πλατεία Κλαυθμώνος (δηλαδή "κλάματος") το πήρε μετά από χρονογράφημα του περιοδικού Εστία, επειδή εκεί, μπροστά από το υπουργείο Οικονομικών (το οποίο έχει κατεδαφιστεί), μαζεύονταν οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση για να διαμαρτυρηθούν για την απόλυσή τους, δεδομένου ότι τότε δεν υπήρχε μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και κάθε νέα κυβέρνηση απέλυε τους υπαλλήλους που είχε προσλάβει η προηγούμενη κυβέρνηση και προσλάμβανε τους δικούς της ψηφοφόρους. Ο ανάδοχος του ονόματος της πλατείας Κλαυθμώνος, ο αρθρογράφος της Εστίας στον οποίο οφείλεται το όνομά της, ήταν ο συγγραφέας Δημήτριος Καμπούρογλου.

Το όνομα που πρότεινε ο Λέο φον Κλέντσε, αρχιτέκτονας που υπέβαλε σχέδια για την πόλη των Αθηνών με πρόσκληση του βασιλιά Όθωνα, ήταν Πλατεία Αισχύλου. Το όνομα Πλατεία Νομισματοκοπείου το πήρε γιατί εκεί βρισκόταν το κτίριο του Νομισματοκοπείου, που αργότερα στέγασε το υπουργείο Οικονομικών ως την κατεδάφισή του το 1940. Από το 1838 και για μεγάλη χρονική περίοδο είχε το όνομα Πλατεία 25ης Μαρτίου, γιατί στον κήπο της πλατείας έγινε ο πρώτος Εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 που θεσμοθετήθηκε το 1838 να γίνεται στις 25 Μαρτίου, και στη συνέχεια Πλατεία Δημοκρατίας. Μετά το 1878 πήρε το όνομα Πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ στα τέλη Ιουνίου του 1989 με αφορμή τα αποκαλυπτήρια του ομώνυμου γλυπτού μετονομάστηκε σε Πλατεία Εθνικής Συμφιλιώσεως, όνομα το οποίο δεν βρίσκεται σε χρήση.

ℹ️ Λίγα λόγια για το Μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης, που βρίσκεται στην Πλ. Κλαυθμώνος

Το γλυπτό σύμπλεγμα «Εθνική Συμφιλίωση» βρίσκεται στο κέντρο περίπου της πλατείας Κλαυθμώνος. Φιλοτεχνήθηκε από τον ιμπρεσιονιστή γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλο. Είναι ένα ιδιαίτερα ευμέγεθες μνημείο, το οποίο απεικονίζει τρεις ανθρωπόμορφες φιγούρες να εναγκαλίζονται, σε ένδειξη συμφιλίωσης. Οι τρεις ανθρώπινες μορφές, καθεμία από τις οποίες έχει οχτώ μέτρα ύψος, υψώνει το χέρι της προς την άλλη και τα τρία χέρια ενώνονται ψηλά. Με αυτόν τον τρόπο ο καλλιτέχνης θέλει να αναδείξει όχι μόνο την σύμπνοια και την ομόνοια (μέσω της ένωσης των χεριών), αλλά και την τάση για κάτι υψηλότερο, ανώτερο, ιδανικότερο (μέσω της κατεύθυνσης των χεριών προς τα ψηλά, προς τον ουρανό). Το 1989 με αφορμή τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού, η Κλαυθμώνος μετονομάζεται επίσημα σε Πλατεία Εθνικής Συμφιλίωσης. Η γλυπτική σύνθεση συνδέθηκε χρονικά με την ψήφιση του νόμου 1863/1989, που έθετε επίσημα τέλος στον εμφύλιο πόλεμο. Ήταν μια ενωτική κίνηση για να τονιστεί και να δοθεί το μήνυμα από το κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας, της έμπρακτης εθνικής συμφιλίωσης.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος γεννήθηκε στη Μεσοποταμία το 1942 και ζει στη Γαλλία. Το 1965, μετακόμισε στο Παρίσι με τη μητέρα του, όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts στα εργαστήρια ζωγραφικής και γλυπτικής M.Tondu Etienne Martin, Colomarini και Καίσαρα. Έχει συμμετάσχει από το 1968 σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και έχει λάβει πολλά βραβεία. Έκανε γλυπτά και μετάλλια στο Hotel de la Monnaie de Paris. Είναι μέλος της Βουλής των Καλλιτεχνών στο Παρίσι, της Ένωσης «Γλύπτες του Παρισιού» και της ΕΕΤ (Maison des Artistes Ένωση Ελλήνων...

You can feel the vibe and vibrations of the square the moment u step your foot on. It was a shiny morning , on the 19th of November.... people coming and going...lost in their thoughts... trying to keep up with the hectic traffic....birds singing...tourists admiring the city that never sleeps, and the amazing statue of 3figures caught in a dance...forgiving and forgetting, loving and sharing... perhaps ready to be betrayed again but at the same time...even more prepared to forgive and reunite one more time. What was really the thing that blew my mind is the perfection of imperfection of...