Panie mój - Przybytek Kościoła jest jak pole do uprawy. Czyż będąc ciekawym wstąpisz do Świątyni, by w skupieniu popracować nad własną osobą, niby każdy zgodnie z zasadą podejmuje dnia wyzwanie, ale czy własne zdanie, jest oparte na przykładzie, przykład przykładem danym jest w pewnym ładzie, więc ominiesz niepotrzebne przeszkody, będzie mniej zmartwień a więcej swobody. Na cóż piętrzyć niedogodności, na cóż stres i w decyzji sprzeczności, na cóż więcej niepewności, pewności zdania i dnia zadania nada rada, a skorzysta ten, co powieli radę i sam stanie się przykładem. Gdyby człowiek był siewcą słowa a nauki to czy z tego ziarna, zebrać plon by było możnością. 12 mędrców nad księgą pracowało, a każdy rozdział tworzył w opisie całość, każdy mędrzec swe przypisy pisał po swojemu, czy księga zatem ma służyć ogółowi społecznemu czy też tylko jednej osobie. A czy rozdział rozdziałowi równy zasobem naukowym, a czy byłby powieleniem treści, czy też początkiem, nowym.Każdy mędrzec przed swą pracą zadaje pytanie. A gdyby do pytania, odpowiedzią było tylko jedno zdanie to czy warto zatem o cokolwiek pytać, bo jeśli mędrzec zadaje pytanie to księga czytań jest księgą z rozczytaniem. 12 plemion podług księgi dziejów plon wydało i narodem z narodów historią stało. Jednak od 1 pokolenia do następnego była przynależność do tego pierwszego. I było by tak po wsze czasy by ta 1 stała centrum, centrum nie podzieliło całości na mniejsze ilości, a kolejne liczby były by powieleniem pokolenia bez liczby liczenia. 12 dziedzin a każda przypisana dla wykładowcy, 1 uczeń nauki pobierał, uczeń swą wiedzę dalej powielał. Uczni swych kształcił w liczbie tej samej, wszystkie dziedziny połączył w całość, a w nauce owej o każdy szczegół czynił dbałość. Lecz każdy uczeń był też dla nauczyciela nauczycielem, bowiem jego doświadczenia własne do grupy wnosiły wiele. A każdy z uczni już bez dziedziny lecz w liczbie wyjściowej powielał układ czyniąc rozdanie nowe. Tak więc 1 mnożysz, 12 podzielisz, a gdy każda osoba naukę powieli to?........ Nauka słowa ma znaczenie bo się przekłada na byt zasobności, byt istnienia a Świątynia ma zadanie by w tym bycie nie było nadmiernej chciwości, acz by liczebność w swej spójności była dzielona podłóg osoby i by czyn słowa był czynnikiem obopólnej zgody. Dajmy na to, że przynależność wspólnoty liczy wieków już kilka, a przypowieści są wciąż archaiczne, przykładu przełożyć na doczesność trudną sprawą, a i na ten czas nazbyt nie ciekawą, a nasza rodowa historia też ma wiele dobrych wzmianek, by opowieść ułożyć, z nauką postępowania wdrożyć do księgi czytań wpisać, acz czytać w celebracji, czytać. Panie mój - jest już praca jest i nauka to teraz o przyjacielu wzmianka. Jak postrzec człowieka, który tylko przez zasobność bytu, uważa miarę dobrobytu. Czy przyjaźń jest wartością cenną, cenioną, bezcenną, miara czy waga tego znaczenia, a to zależy KTO KOGO gdzie i kiedy nadmienia. Lecz czy przyjaciel jest przyjacielem gdy jest potrzeba, to czy pozna wartość słowa gdy czyn przeczy, czy stanie ponad tym, czy w imię nazwanej rzeczy, pominie osobę, czy zostanie obok, czy obierze inną drogę. Słowo szczodre "miłością" zwane, to też przyjaźń acz z rozeznaniem. Są różne znaczenia i różnego znaczenia użyć należy do pary, do wiary, do rzeczy, do nazwy przypisanej, każda miłość i przyjaźń jest...
Read moreARCHITEKT: Chrystian Piotr Aigner. BUDOWA:1818-1825. Kościół powstał na miejscu bramy tryumfalnej na cześć cara Aleksandra I wzniesionej w 1815. Tą efektowną, lecz wykonaną w nietrwałych materiałach budowlę rozebrano i na jej miejsce chciano postawić kamienną. Zebrano na ten cel pieniądze, lecz wobec sprzeciwu cara kwotę przeznaczono na budowę kościoła, któremu nieprzypadkowo patronuje św. Aleksander. BUDOWLA JEST WZOROWANA NA RZYMSKIM PANTEONIE który od renesansu inspirował wielu architektów (m.in. S. B. Zuga w kościele ewangelickim na pl. Małachowskiego). Aigner zestaw podobnych form użył w kościele Wniebowziętej Bogurodzicy w Puławach (1800-1803), lecz warszawska realizacja, bardziej dojrzała, ze względu na usytuowanie posiadać musiała dwa portyki. PRZEBUDOWA:w latach 1886-95 wg projektu Józefa Piusa Dziekońskiego. Kościół w 2 poł. XIX wieku wydawać się musiał mało atrakcyjny sąsiadując z wysokimi, ozdobnymi kamienicami, dlatego podjęto decyzję o jego przebudowie. Wysmuklono wtedy proporcję budynku, dodano dwie wieże na fasadzie głównej oraz bogatszą sztukaterię - tambur świątyni został podwyższony, a formę kopuły zaczerpnięto z bazyliki św. Piotra w Rzymie. ZNISZCZONY: W czasie powstania warszawskiego kościół został zburzony a jego malownicze ruiny, przypominające starożytne zabytki, inspirowały artystów. Odbudowa: po zniszczeniach wojennych kościół odbudowano w latach 1949-1950 według projektu Stanisława Marzyńskiego. Świątyni przywrócono wygląd pierwotnie zaprojektowany przez Ch. P. Aignera (z nieznacznymi modyfikacjami), pozostawiając równocześnie kościół dolny, do którego wejścia prowadzą w miejscu rozebranych wież.
Opis opracowany...
Read moreInteresting architecture for this Roman Catholic church located at the center of an immense square called Three Crosses square. There are beautiful paintings and icons of the Madonna inside. The church is built with the shape of a temple, in a neoclassical style. It is not far from Nowy Swiat Avenue and the old town. Like many other monuments in Warsaw the church experienced destructions and reconstruction works at various times in history. Something positive about the city of Warsaw is that churches are always opened for visitors...
Read more